Milieucriminaliteit raakt ons dubbel en dwars. De effecten ervan zijn niet altijd (direct) zichtbaar, maar hebben zeer grote en ondermijnende gevolgen voor de leefomgeving, economie en maatschappij. De samenleving draait op voor zowel de milieu- als economische schade. Bovendien schaadt het de gezondheid van mensen, dieren en planten. Dit staat in het Dreigingsbeeld Milieucriminaliteit 2021 dat vandaag is overhandigd aan de Strategische Milieukamer.

Wat bedreigt ons In totaal zijn er negen vormen van de milieucriminaliteit beschreven. Mestfraude, illegale handel in en gebruik van gewasbeschermingsmiddelen, afvalcriminaliteit en gesjoemel met bodem- en grondstromen vormen een serieuze dreiging voor onze bodem- en waterkwaliteit en daarmee onze volksgezondheid. Daarnaast heeft het streven naar een circulaire en duurzame economie zwaar te leiden onder de fraude en gerommel op het gebied van olie, afval en koelmiddelen. Het financile gewin van criminelen heeft een negatieve invloed op het behalen van de gestelde klimaatdoelen. De vraag naar exclusief voedsel, luxe producten en decoratie houdt wereldwijd de wildlife crime in stand. Het illegaal verkrijgen en verhandelen van (wilde) fauna en flora leidt tot ernstige schade voor onze biodiversiteit en soorten kunnen definitief verdwijnen. Tot slot vormen zeer zorgwekkende stoffen als asbest, lood, benzeen en sommige PFAS-emissies uit onze (chemische) industrie een dreiging als het gaat om fysieke veiligheid.Andere aanpak

Helaas beschrijft ook dit dreigingsbeeld, net zoals recente rapporten van het Centrum voor Criminaliteitspreventie en Veiligheid, de commissie Van Aartsen en de Algemene Rekenkamer dat de aanpak van milieucriminaliteit in de praktijk veel te wensen over laat. De opsporing is gefragmenteerd, de vervolging te weinig slagvaardig en de uiteindelijke sancties zijn niet afschrikwekkend. Daarnaast is er binnen de gehele keten te weinig capaciteit en duren de zaken veel te lang. Grote vermijdbare milieuschade is het gevolg. Er is meer capaciteit nodig, maar ook een andere aansturing en meer gebonden slagkracht voor een effectieve strafrechtelijke aanpak.

Strategische Milieukamer 

De Strategische Milieukamer (SMK) is opdrachtgever van het Dreigingsbeeld Milieucriminaliteit. In de SMK zijn onder voorzitterschap van het Openbaar Ministerie de belangrijkste spelers voor de strafrechtelijke aanpak van milieucriminaliteit vertegenwoordigd; de Inspectie Leefomgeving en Transport (ILT), de Nederlandse Voedsel- en Warenautoriteit (NVWA) en de Inspectie Sociale Zaken en Werkgelegenheid (ISZW), de Politie en de Omgevingsdiensten.  Iedere partij heeft een flinke inspanning geleverd waardoor het dreigingsbeeld completer is dan ooit. Naast de gevolgen en de verwachting van de impact van milieucriminaliteit voor de toekomst is ook een beschrijving van de ketens, de regelgeving en de handhaving beschreven. De onderzoekers sluiten ieder hoofdstuk af met aanknopingspunten om deze vorm van milieucriminaliteit tegen te houden of terug te dringen.